ARDE - ΓΗ ARTE - ΤΕΧΝΗ
ΑΡ ΟΥΡΑ ΔΗΜΗΤΗΡ ΔΑ - ΓΗ
ΑΡΤΕΜΙΣ

Η ΤΕΧΝΗ & ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ
ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ

Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ - ΕΜΕΙΣ
ΠΟΣΟ ΑΡΤΙΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΗΤΗΡ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΑΣΗ ΟΛΗ

Η ΑΡΤΕΜΙΣ ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

Έτσι λοιπόν, ετυμολογικά εκφράζει το project αυτό όλη την ουσία της πρόθεσης και σώματος του εικαστικού - περιβαντολλογικού αυτού έργου, που ξεκίνησα στα χρόνια της πανδημίας. Πρόκειται για τη διάδοση της κρίσιμης πληροφορίας και διάσωσης των σημαντικών (τελευταίων) υδάτινων βιοτόπων της Αττικής, ξεχασμένοι για την ιστορική ιερότητα και οικολογική τους αξία για την Αθήνα. Έχω ασχοληθεί με την παρατήρηση, καταγραφή και ενημέρωση της κατάστασης του υδροβιότοπου της Βραυρώνας και του Μαραθώνα.

ΒΡΑΥΡΩΝΑ

Τόπος λατρείας της Βραυρώνιας Αρτέμιδος, της οποίας ο ναός εγκατεστάθη μες τον υγρότοπο του δέλτα που κάνει ο αρχαίος Ερασίνος ποταμός με τον Ευβοικό. Kαι μες τον ίδιο τον ναό ιδιόμορφο χαρακτηριστικό και κομβική απόδειξη της σημασίας του Ερασίνου’ είναι η γέφυρα που έχει διασωθεί στην είσοδο του λατερυτικού χώρου και η Ιερά πηγή που αναβλύζει μέσα του. Ό ποταμός που έλουζε έκτοτε τον αρχαιολογικό χώρο και με την υπερχείλισή του ενίοτε οπως είναι φυσικό έθρεφε τη γη, ακράδαντο χαρακτηριστικό της φυσικής αφθονίας του βιότοπου αλλά και εξαγνισμού της Αρτεμίσιας μυσταγωγίας των Αρκτείων. Λόγω της γόνιμης φύσης του ιδιαίτερου αυτού τόπου λοιπόν που οφείλεται στον ποταμό, υπάρχει και ο υδροβιότοπος στον οποίο επέλεξαν ακριβώς προστάτιδα θεά την Άρτεμις, όπου και διεξήγαγαν την Αρκτεια παιδεία, μύηση και ιερουργία υπό την αρχιερεια της, Ιφιγένεια.

© ΑRDEMEIS 2023 by Dawndeamon.

ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗ

Δυστυχώς λόγω της υπερχείλισης του ποταμού μες τον ναό (που συμβαίνει απο τα χρόνια ίδρυσής του και προγενέστερα) υπήρξαν διαμαρτυρίες για την ασφάλειά του, και έτσι ξεκίνησε μια διαδικασία τσιμεντοποίησης του Ερασίνου που όπως φαίνεται τελικά πιο πολύ έχει να κάνει με την γενικότερη τσιμεντοποίηση της Αττικής λόγω συμφερόντων στην αμελή, επεκτατική αστικοποίηση.

Το γεγονός αυτό σημάνει τον αφανισμό της χλωρίδας & πανίδας του μοναδικού αυτού οικο-συστήματος, απ’τον οποίο εξαρτώνται πολλά είδη υπό εξαφάνιση, ενδημικά και μεταναστευτικά. Κάποια μάλιστα αρχαία, όπως και το Αττικόψαρο που αναφέρει ο Όμηρος.
Με την υπογραφή των σχετικών φορέων/υπουργείων που υποτίθεται μεριμνούν την προστασία και διατήρηση σημαντικών τέτοιων τόπων, πόσο μάλλον κηρυγμένους Natura 2000 υπέγραφαν και τη συμβολή τους σε ένα χειρότερο κλιματικό μέλλον για όλους. Δυστυχώς νομοσχέδια την άνοιξη του 2023 ακύρωσαν τα Νatura, οπότε σταμάτησαν να υφίσταται αφού δεν ανανεώθηκαν τα σχετικά προγράμματα. Έτσι και η εικονική προτασία που τέτοια προγράμματα παρείχαν, μιας και δεν είχαν ποτέ έμπρακτα εφαρμόσει προστευτικά μέτρα.

© ΑRDEMEIS 2023 by Dawndeamon.

ΕΠΊΚΑΙΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Το χειμώνα του ‘22 με’23 άρχισαν τα έργα: μια πελώρια διάνοιξη υφίσταται τώρα στην μέση του υδροβιοτόπου και ο Ερασίνος έχει ήδη υποστεί διακοπή και ανακατεύθυνση της ροής του, δηλαδή εκεί που κάποτε μέχρι και τα τελευταία χρόνια υπήρχε ποτάμι, τώρα δεν υπαρχει τίποτε και ενίοτε να φαίνεται σε λίγα σημεία κάτι που παραπέμπει σε ρυάκι.

Τα πτηνά σχεδόν άφαντα και ο υδροβιότοπος ήδη φανερά να αποξηραίνεται.. Το ίδιο και στον Μαραθώνα.

Έχοντας ασχοληθεί λοιπόν με το θέμα, δεν κατάφερα να ακουστώ στο αίτημα της δραστηριοποίησης για την διάσωση του τόπου έως τώρα, όπου και άλλες πρωτοβουλίες έχουν αρχίσει να ακούγονται για τον ίδιο σκοπό. Με αποτέλεσμα, η λυπητερή είδηση της εσκεμμένα σιωπηλής καταδίκης θανάτου που επέβαλαν στο ιερό αυτό μέρος της Βραυρωνίας Αρτέμιδος να είναι κυριολεκτικά νέα “νέα” που κανείς δεν γνωρίζει, πόσο μάλλον σε βάθος, εξού και η χρησιμότητα και ανάγκη του project μου.

Οι δυνάμεις που υποτίθεται μεριμνούν τη διαχείριση του περιβάλλοντος και πολιτισμού, θα πρέπει να αναλάβουν ευθύνες για την συνειδητή Ύβρη που επιφέρουν σε ιστορικής αξίας τόπους αλλά προφανώς και για το μέλλον κάθε Αθηναίου, διότι αυτή η καταστροφή διασυνδέεται με το δύσκολο κλιματικό μέλλον της Αθήνας. Μιάς και όλοι οι πόροι υγρασίας γύρω από την πρωτεύουσα ( βουνά, ποτάμια κλπ ) εχουν ήδη καεί, χτιστεί, εγκιβωτιστεί οπως γνωρίζουμε πια όλοι. Παραμένουν λοιπόν οι τελευταίες ελπίδες για την αντιστάθμιση της επικίνδυνης ανοδικής θερμοκρασίας και γενικότερου φαινομένου της τοξικής ερημοποίησης-αστικοποίησης΄ στην ύπαρξη των υγροτόπων αυτών. Που αυτήν τη στιγμή παλεύουν για τις τελευταίες τους πνοές, χωρίς καν να γνωρίζουν οι περισσότεροι Αθηναίοι για την ευεργετική προς εμάς υπόστασή τους.